Kirlenmek güzelmiş

Otomatik çamaşır makinesi deterjanı reklamı var kirlenmek güzeldir diye. Çocuklar oyun oynuyor, çamurlara yatıyor ve çılgınca eğleniyor. Sonra eve döndüklerinde anaları bunları görünce gülümsüyor. Hatta bazıları gaza gelip yaşına başına bakmadan çamura dalıyor. Tam bir mutluluk tablosu...
İlkokul yılları... Siyah önlükten mavi önlüğe yeni geçilmiş. Bir gün okul çıkışı yağmura tutuluyoruz. Hayatımın aşkıyla beraber evlerimize gidiyoruz. Tabi kızın bundan haberi yok. 7 yaşındaki bir çocuğun hayatının aşkı da pek olur ama. Ben yanlışlıkla çamurlu suya basıyorum ve kızın eteklerine çamur sıçrıyor. Sevdiceğim kızıyor ve o ayağıyla bana çamur sıçratıyor. Fakat ilginçtir beni çamurladıktan sonra keyfi yerine geliyor. Coşkun bir bünye olarak ben de gaza geliyorum ve bunu boydan boya çamurluyorum. Arkadan gelen arkadaşlar da bu eğlenceye katılıyor ve aynı o reklemlardaki ortam yaratılıyor.

Aksi gibi o sırada yağmur kesiliyor ve biraz hevesimizi aldıktan sonra üstümüz başımız çamur içinde yola devam ediyoruz. Bende böyle bir rahatlık, bir mutluluk eve varıyorum. Birazdan annemle karşılaşacağız. Annem beni görüp "Ah bu afacan çocuklar" dermişçesine gülümseyecek. Üstümü çıkardıktan sonra banyoya sokup köpükler içinde yıkacayacak. Sonrasında da portakal suyu içip metal kutuda satılan küçük kurabiyelerden yerken gülmekten çatlayacağız. Zaten sevdiceğiyle beraber çılgın bir gün yaşamış olan ben de mutluluktan uçacağım. İşte yıllar öncesinden o reklamı hayal eden ben.

Eve varıyorum. Annem beni görüyor. Şaşkınlıktan bir-iki saniye kalakalıyor. Sonra beni bir dövüyor ki, ben hayatımda böyle dayak yemedim a dostlar.