Edebiyat sevmem. Yani edebiyatı severim, kitap da okurum, hatta Cin Ali'nin tüm serilerini okudum da, mecazi anlamda edebiyatı sevmem. Misal "Pencereden açıp dışarı baktı, tertemiz havayı ciğerlerine doldurup güneş ışınlarının yüzünü okşayıp, hafif hafif yakmasını hissetti..." yerine "Pencereyi açıp derin nefes aldı, güneş yüzünü yakıyordu..." gibi daha düz anlatımdan yanayımdır. Böyle "edebiyat yapayım, çeşitli benzetmelerle, aforizmalarla okurun aklını alayım" tarzı biraz zorlama gelir. İhsan Oktay Anar hariç. Mizah ağırlıklı yazmamasına rağmen öyle güzel benzetmeler yapıyor ki, bir cümleyle yüzünüzde kocaman bir tebessüm bırakıyor. (bakın ben de yaptım. bildiğin güldürüyor işte)
Böyle anlatımları sevmesem de severek yazanlara elimden geldiğince yardım edeceğim. Aklıma geldikça yazacağım buraya. Alın, paragraf içinde kullanın. Telif falan da istemiyorum, tepe tepe kullanın.
Şöyle başlayalım: "Yataktan kalkıp banyoya ilerledi. Yüzündeki son uyku kırıntılarını da yüzünü yıkayarak uzaklara gönderdi..."
4 Temmuz 2009 Cumartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
ben sevmiyorum. onlara yardım da edilsin istemiyorum. doğru düzgün anlatmak varken evirip çevirip uzattıkça uzatıyorlar, cümlenin sonlarına geldiğimde başı neydi onu unutuyorum. hem de sıkıcı oluyor. kasıyor hele bazıları, komik de oluyor.
YanıtlaSil